Geçmişi Olmayan Adam (Mies vailla menneisyyttä) – 2002, Finlandiya
Finlandiyalı usta yönetmen Aki Kaurismaki’nin yönettiği Geçmişi Olmayan Adam, absürt gerçekçilik tarzının en iyi örneklerinden biridir. Film, hafızasını yitiren bir adamın evsizlerin dünyasında ‘yeniden doğuş’unu anlatır. Kaurismaki’nin mizah anlayışı ve şiirsel dokusuyla öne çıkan film, Oscar’a aday olmuş ve Cannes’da Jüri Büyük Ödülü’nü kazanmıştır.
Adem’in Elmaları (Adams Æbler) – 2005, Danimarka
Anders Thomas Jensen’in yazıp yönettiği Adem’in Elmaları, neo-nazi bir adamın ve iyimser bir papazın hikayesini anlatır. İyilik-kötülük çatışmasını dini ve mitolojik metaforlarla işleyen film, karakterlerin dönüşümünü ince mizahla ve absürtlüklerle dolu bir karanlık komedi olarak sunar.
Kafa Avcıları (Hodejegerne) – 2011, Norveç
Norveçli yazar Jo Nesbo’nun romanından uyarlanan Kafa Avcıları, insan kaynakları uzmanı bir hırsızın hikayesini konu alır. Gerilim dozu yüksek ve zekice tasarlanmış bu İskandinav yapımı film, Morten Tyldum’un yönetmenliğinde izleyicilere soluksuz bir deneyim sunar.
Inatçılar (Hrútar) – 2015, İzlanda
İnatçılar, 40 yıldır konuşmayan iki yaşlı kardeşin öyküsünü ıssız bir İzlanda coğrafyasında anlatır. Kardeşler arasındaki rekabet ve kardeşliğin bağını koparma çabası, minimalist yönetmen Grimur Hakonarson’un dokunaklı öykü anlatımıyla seyirciyi etkiler.
Kare (The Square) – 2017, İsveç
Toplumsal eşitsizlik ve önyargı gibi konuları ele alan Kare, modern sanat anlayışını ve etik değerleri sorgular. Yönetmen Ruben Östlund’ün Nefis sosyal gözlemlerle dolu filmi, Cannes’da Altın Palmiye kazanmıştır.
Dünyanın En Kötü İnsanı (Verdens Verste Menneske) – 2021, Norveç
Joachim Trier’in yönettiği Dünyanın En Kötü İnsanı, Oslo Üçlemesi’nin son halkasıdır. Nordik romantik komedi, 30 yaşındaki Julie’nin aşk hayatını ve hayallerini takip etme çabasını konu alır. Renate Reinsve, Cannes Film Festivali’nde En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazanmıştır.
